Μάγκες στην Τρίπολη, διπλό και πάλι ο Ηρακλής!
19 Φεβρουαρίου, 2011
“Η Tσιμεντοποίηση του Iστορικού χώρου των Βερβένων” * Παναγιώτης Β. Φάκλαρης (ΑΠΘ)
23 Φεβρουαρίου, 2011
Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΒΕΡΒΕΝΑΣ-ΧΡΕΟΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
(1ο μέρος)
Του Γιώργου Καπράνου
Όλοι γνωρίζουμε πως κοινωνία ,είναι ένα οργανωμένο σύνολο ανθρώπων που ζουν σ΄ ένα τόπο και συνδέονται μεταξύ τους με κοινά ενδιαφέροντα και συμφέροντα .
Ανάπτυξη μιας κοινωνίας λέγοντας εννοούμε την κοινωνική διαδικασία μιας ομάδας ανθρώπων που σε μια ορισμένη χρονική στιγμή συνειδητοποιεί τις ανάγκες της και τα προβλήματά της, τα βάζει στην σειρά κατά προτεραιότητα και σπουδαιότητα και μετά με θέληση και αποφασιστικότητα, προσπαθεί να τα φέρει σε τελική φάση με τη δική της δύναμη ή τη βοήθεια τρίτων(ευεργετών) ή της πολιτείας.
Η διαδικασία της ανάπτυξης περνά από τα παρακάτω στάδια:
· -συνειδητοποίηση των υπαρχόντων προβλημάτων και αναγκών,
· -καλλιέργεια της αυτοεμπιστοσύνης,
· -απόφαση για τη λύση των προβλημάτων,
· -υπομονή, θέληση και προσανατολισμός
· -μελέτη και προγραμματισμός της διαδικασίας και
· -ενημέρωση των πολιτών, διάλογος και πάρσιμο τελικών αποφάσεων .
Ο καθένας για να είναι χρήσιμος στο σύνολο ,πρέπει να αισθάνεται πως η ίδια καλή ή κακή μοίρα τους αναγκάζει σε μια ένωση σωματικής και πνευματικής δράσης. Και είναι φανερό πως και τα πιο δύσκολα προβλήματα λύνονται όσο πιο σωστά γίνει ο καταμερισμός των δυνατοτήτων του συνόλου για τον κοινό στόχο.
Διαφορετικά θα ασχολούνται και θα κουράζονται οι ίδιοι και οι ίδιοι.
Αν και πλέον θεωρείται αυτονόητο εδώ θα σημειώσω πως η προκοπή και η ανάπτυξη ενός τόπου είναι υπεράνω κομματικών μικροτήτων και προσωπικών βλέψεων. Ο καθένας μας έχει την προσωπική του εμπειρία για το ότι οι κομματικές αντιπαλότητες, οι προσωπικές φιλοδοξίες στέρησαν τον τόπο από την ανάπτυξη και την προκοπή.
Εξυπακούεται πως η τοπική κοινωνία θα είναι σε μια διαρκή, ζωντανή και ουσιαστική διαλεκτική σχέση και πρακτική με τον οικείο Δήμαρχο και τον εκάστοτε περιφερειάρχη.
Πατριώτες, έχουμε αργήσει. Γι αυτό ας ανασκουμπωθούμε γιατί η πρόοδος του χωριού , μας καλεί σ ΄ έναν αγώνα ανάληψης προσωπικών πρωτοβουλιών και ευθυνών. Οι ανεύθυνες γνώμες και απόψεις των ανθρώπων του καφενείου, ποτέ δε δημιούργησαν πολιτισμό, παρά μονάχα αντιπαλότητες, φανατισμούς και διχόνοιες. Ό, τι το χειρότερο για μια μικρή κοινωνία ,σαν τη δικιά μας.
Έγινε μια καλή αρχή. Η πρώτη ουσιαστική επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις πρόσφατες εκλογές. Ποτέ μα ποτέ ,η βερβενιώτικη κοινωνία δεν παρουσιάστηκε ενωμένη, αποφασιστική και με προσδοκίες ,όσο σήμερα. Μακάρι η ακεραιότητα , το ήθος και το πάθος των εκλεγμένων συμπατριωτών, μας απαλλάξει από την αδιαφορία, την αδράνεια, τον ωχαδερφισμό και μας δώσει πνοή συμμετοχής, δημιουργίας και προσφοράς.
Και τώρα στο ξεκίνημά τους ας μου επιτρέψουν να τους πω δυο λόγια.
Αγαπητοί μας εκπρόσωποι, Κώστα, Δημήτρη, Βασίλη, Νίκο ,Γιάννη και όλοι όσοι εμπλέκονται στα κοινά για το καλό του τόπου μας, κάντε μια προσπάθεια να αλλάξουμε όλοι την εικόνα που έχουμε για την πολιτική και την εξουσία. Δηλαδή πως είναι πισώπλατα μαχαιρώματα, ύπουλες υπόγειες ραδιουργίες, διαβολή, φθόνος, ηδονή να παγιδεύεις τον ανταγωνιστή σου και η έπαρση της εξόντωσης του.
Επικυρώσαμε με το παραπάνω την ευγενική σας επιθυμία να υπηρετήσετε τα κοινά. Να ξεφύγετε από τον εαυτό σας και προσφέρετε στους συγχωριανούς σας και συνδημότες σας. Έχετε υποχρέωση να μας διευρύνετε τους ορίζοντες της δημιουργικής μας λαχτάρας.
Προσοχή όμως σε κείνους τους παράγοντες που εύκολα και ύπουλα παρεμβαίνουν και διαστρέφουν και μεταμορφώνουν την αρχική ευγενική επιθυμία –ανάγκη προσφοράς ,σε ανάγκη να εξουσιάσετε τους ανθρώπους που σας αγάπησαν και σας τίμησαν, σε δίψα να σας αναγνωρίζουν, να σας τιμούν και να σας κολακεύουν. Η δημοσιότητα είναι δυνατό και επικίνδυνο ναρκωτικό.
Θέλω, όλοι θέλουμε να μείνετε ακέραιοι χαρακτήρες, να μην αλλοτριωθείτε από τη σαγήνη της εξουσίας .Ο χρόνος θα δείξει…
Ο κάθε Βερβενιώτης –όπως και κάθε άνθρωπος-πιστεύει πως έχει μέσα του μια μαγική δημιουργική δύναμη, αλλά πικραίνεται που ποτέ μέχρι τώρα και για τα ασήμαντα ακόμα δεν την εκδήλωσε ,γιατί απλούστατα δεν του το ζήτησαν.
Υπάρχουν όμως και συμπατριώτες μας –χαρά μας και τιμή μας-που έχουν διακριθεί με κόπους και στερήσεις σε διάφορους τομείς της επιστήμης. Είτε το αναγνωρίζουμε, είτε όχι αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια πλατειά κουλτούρα , αλλά το κυριότερο γνωρίζουν περισσότερα από τους πολλούς σε θέματα που τους αφορούν.
Όλοι μπορούν να προσφέρουν, δεν περισσεύει κανένας.
Απλά είναι τα πράγματα, εμείς τα μπερδεύουμε για λόγους που πραγματικά δεν κατανοώ.
( Εάν αρρωστήσει κάποιος, το Γιώργο τον Μπρούσαλη ,το γιατρό μας θα φωνάξει, να ΄ναι καλά και όχι τον τσοπάνη ή τον εκπαιδευτικό. Αυτούς θα τους χρειαστεί για άλλα αντικείμενα. Στη βάπτιση, στο γάμο και στο θάνατο, τον παπα-Πέτρο θα φωνάξουμε και όχι τον Παναγιώτη το Φάκλαρη, που είναι καθηγητής Αρχαιολογίας. Αυτόν θα τον καλέσουμε να πει την σοβαρή επιστημονική του άποψη για τα μνημεία μας, για τους ιστορικούς μας χώρους.)
Οι γνώμες των ειδικών να ακούγονται. Είναι δείγμα πολιτισμού.
Θα μου πει κάποιος πως πάλι λέω ΄΄νεφελώδη΄΄. Ας το πει. Εγώ ,δικηγόρος δεν είμαι για να έχω αυτό το προσόν. Πάντα μιλώ απλά ,καθαρά και ξάστερα
γιατί δεν έχω τίποτα να κρύψω ,ούτε να απαιτήσω αντίδωρο της αγάπης μου για τη Βέρβενα.
Για μένα, «τούτο τον τόπο τον μικρό, τον μέγα», τον κυνηγούν δυο μάστιγες. Ο εγωκεντρισμός και ο ατομισμός.
Για να έρθει όμως η επιτυχία και η πρόοδος του χωριού μας, θέλει ομαδικότητα, συνεργασία, υπευθυνότητα, παραμερισμό προσωπικών συμφερόντων και κυρίως υπακοή στις βασικές αρχές της Δημοκρατίας και του Ανθρώπου.
Σήμερα ο Βερβενιώτης –όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα-δεν αγωνίζεται για μια φέτα ψωμί και μια θέση «κάτω απ΄ τον ήλιο».
Αγωνίζεται, διεκδικεί και περιμένει μια ποιοτική ζωή. Μια ζωή με ίσες ευκαιρίες συμμετοχής στα τοπικά δρώμενα, διέξοδο των προσωπικών του δεξιοτήτων και δυνατοτήτων, επικοινωνία με τους ΄΄δικούς του΄΄ ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Αλλάξαν οι καιροί. Ας προσαρμοστούμε. Έχουμε τις δυνατότητες να προχωρήσουμε. Όχι για να γίνουμε καλύτεροι από τους γείτονές μας, αλλά καλύτεροι από τους χθεσινούς εαυτούς μας.
Δεν υπάρχει πολίτης χωρίς πολιτικά ενδιαφέροντα. Συμμετοχή, λοιπόν, για να
αλλάξουμε την καθημερινότητά μας.
Τη Βέρβενα ,αυτό το έμορφο Αρκαδικό χωριό, « δεν την κληρονομήσαμε από τους παππούδες μας , αλλά από τα παιδιά μας….»
Ας τους την παραδώσουμε καλύτερη.
Με εκτίμηση προς όλους.
Βέρβενα 17 Φεβρουαρίου 2011
