“Αντί Μνημοσύνου στον Αξέχαστο συνάδελφο-ποίημα” * Κ.Καραματζιάνης

Αντί Μνημοσύνου στον Αξέχαστο συνάδελφο ΤΑΚΗ ΚΩΝ. ΜΑΚΡΗ 

ΤΑΚΗ σου εγραψα το παρακάτω ποίημα: 

"  Φθινόπωρο εδιάλεξε

ο χάρος να σε πάρει,

τότε π’ανοίγουν τα σχολειά

και πέφτουνε τα φύλλα. 

Αδικα περιμέναμε

Όλοι εις το σχολείο

Και η χρυσή γυναίκα σου,

Εις το νοσοκομείο.

Ο΄θτε καφέ δεν σ’άφησε

Στο σπίτι σου να πιείς

Και την καρδιά σου χτύπησε

Από το πρωί νωρίς.

Κακό μαντάτο έφθασε

Σαν νάτανε ΤΣΟΥΝΑΜΙ

Και τις καρδιές μας ράγισε

Λες και ήταν από χράμι

Ο Τάκης πάει έφυγε

Το τρομερό λιοντάρι

Κι ο χάροντας δεν ηθέλησε

Ούτε οβολό να πάρει!

Στον Αχέροντα τον οδήγησαν

Στην Αχερουσία λίμνη,

Οι μελανές οι ΚΗΡΕΣ

Θεότητες, πουν’της νυχτός

Και εκεί του μαύρου Έλους.

Να’σαι βρε Τακη μου καλά

Και ελαφρύ το χώμα,

Και το νερό του ποταμού

Κρυστάλλινο να γίνει

Τα βράδια να πηγαίνετε

Να ξεδιψάτε όλοι,

Μαζί και η Δασκάλα μου

Και οι καλοί Γονείς μας.

Εμείς θα σας σκεπτόμαστε

Και πάντα να θυμάσαι ότι:

«Τούτη τη γη που την πατούμε,

Όλοι μαζί μέσα θε να  μπούμε»

Κων/νος Καραματζιάνης

Συν/χος Εκπαιδευτικός