Αφιέρωμα Βασίλης Κούβαλης: “ Δεν ξέρω καλοί μου φίλοι, αν σας έχει απασχολήσει τι θα γίνει με “την πάρτη μας” όταν τα “κακαρώσουμε” (ΑΝΤΙΟ ΒΑΣΙΛΗ!)

Ο Βασίλης Κούβαλης, γεννήθηκε στα Βέρβαινα Αρκαδίας. Κάπου στη δεκαετία του ’50. Δικηγόρος;. Από τους καλύτερους. Άνθρωπος;. Μια καρδιά, ολάνοιχτη. Με χιούμορ, που τελευταία γινόταν όλο και πιο νοσταλγικό. Πιο θυμόσοφο. Με γενναιόδωρες δόσεις αναμνήσεων και ακόμα πιο απλόχερες λαϊκότροπου Αριστοφανισμού.

Μια μόνο ανάμνησή μου. Κάνω εκπομπή και χρησιμοποιώ μια λέξη, που μόνο στην Πελοπόννησο λένε. «Σκαλούγκι». Δεν προκάνω να τελειώσω και χτυπάει το τηλέφωνο. Ήταν ο Βασίλης. Συγκινημένος.
-«Είχα κοντά 40 χρόνια να την ακούσω αυτή τη λέξη. Σε ευχαριστώ ρε Δημήτρη. Με ξαναγύρισες στο χωριό!», λέει και κλείνει το τηλέφωνο.
Λίγο καιρό μετά, τον πετυχαίνω κάπου. Μου λέει αστείες ιστορίες από το χωριό του. Τον ακούω αχόρταγα. «Γιατί δεν κάθεσαι να γράψεις ότι σκόρπιο θυμάσαι, να το δημοσιεύω στη σελίδα» του λέω.
«Λες;»
«Λέω».
Αυτό ήταν!. Ξεκίνησε κι έστειλε κάμποσα. Ένα από αυτά, ας είναι το κατευόδιο του. Κι ας μην είναι από τα Βέρβαινα που πάντα νοσταλγούσε. Γιατί ακόμα και το αναπόφευκτο, με χιούμορ το αντίκριζε.
Δικηγόροι και …Παράδεισος (δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο του 2019)
“ Δεν ξέρω καλοί μου φίλοι, αν σας έχει απασχολήσει τι θα γίνει με “την πάρτη μας”, όταν αποδημήσουμε εις Κύριον, όταν τα “κακαρώσουμε” να το πούμε πιό απλά. Τι θα γίνει εκεί πέρα με την αναπόφευκτη, καθώς λένε, πόρτα που ο Αη-Πέτρος, ο Πετράν όπως τον αποκαλούν πολλοί, μας περάσει από “ψιλή κρισάρα” και μας δείξει αυστηρά και αμετάκλητα την οδόν της κατάταξής μας…. Εκεί λένε τα ιερά Βιβλία, δεν έχει παρακάλια, δεν έχει επιχειρηματολογία, δεν έχει πειθώ του Αγίου… Ό τι πει ο μπαρμπα Πέτρος κι έγινε…
Τι κι αν σπουδάζαμε και δικηγορούσαμε τόσα χρόνια, τι κι αν μάθαμε την “τέχνη” της πειθούς (κατ άλλους, του ποιείν το μαύρο ,άσπρο…), εκεί δεν έχει… Από δώ μεγάλε, θα σου πεί ο Άγιος πορτιέρης, και σύ “βάζοντας την ουρά στά σκέλια”, θα μονολογείς πηγαίνοντας προς την Κόλαση:
-Καλά να πάθεις ρεμάλι, που δεν ήσουν καλός χριστιανός και πάρε τώρα τον πούλο, για “το πυρ το εξώτερον.”
Αν από την άλλη, πας για Παράδεισο, έχεις λόγο να το πανηγυρίζεις: -Εύγε σου μεγάλε, θα μονολογείς, τα κατάφερες. Ούτε ΨΕΜΜΑΤΑ είπες, ούτε πήγες με την γυναίκα του άλλου, ούτε σκότωσες, ούτε έκλεψες κλπ Πως να μην κατακτήσεις την ουράνια Βασιλεία?

Τούτες οι σκέψεις δεν με απασχολούσαν κάποτε, αλλά ήρθε η στιγμή του Βαγγέλη. Τι εστί Βαγγέλης? Συνάδελφος, αποδημήσας ήδη προ πολλού εις Κύριον, γνωστός και από τα αυτοδιοικητικά του νησιού, βαθιά θρήσκος, σπαθάτος, ευφυής, αλλά ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ.
-Έχεις σκεφθεί συνάδελφε, άν για μας τους Δικηγόρους υπάρχει περίπτωση, με τα ψέματα, που λέμε, να βρούμε θέση στην Παράδεισο?

Μου είπε κάποτε στη Νάξο… Εγώ χαμογελώντας του “πέταξα”:

-Άσε μας κυρ- Βαγγέλη, έχω καιρό ακόμα να το σκεφθώ (ήμουν βλέπετε τότε, νεαρός και γυαλιστερός….)

-Δεν ξέρω Βασίλη μου, αλλά το ψάχνω…Τόσα “παραθυράκια” σκαρφιζόμαστε στο Νόμο των ανθρώπων, για να κάνουμε τη δουλειά μας…Δεν θα βρούμε τέτοια παράθυρα και στο Νόμο του Θεού, να τρυπώσουμε στον Κήπο? μου αντέταξε ο μακαρίτης…

Εγώ γελώντας, σταμάτησα την κουβέντα, προτρέποντας, τον καλό συνάδελφο να συνεχίσει τη Νομική του έρευνα και να με ενημερώσει περί του αποτελέσματος… Ένα μήνα μετά, να’ σου ο Βαγγέλης με το νομικό του πόρισμα-γνωμάτευση…
-Βασίλη μου το βρήκα, μου λέει.
-Λέγε, του απαντώ ανυπόμονα (λέμε τώρα…) και άρχισε να μου απαγγέλλει:
“Φιλόστοργος γάρ ὤν ὁ Δεσπότης, δέχεται τόν ἔσχατον, καθάπερ καί τόν πρῶτον”, και συνεχίζει, “Ἐγκρατεῖς καί ράθυμοι, τήν ἡμέραν τιμήσατε. Νηστεύσαντες καί μή νηστεύσαντες, εὐφράνθητε σήμερον.

-Εδώ είμαστε Βασίλειε, επιμένει ο Βαγγέλης, ως “έσχατοι, ράθυμοι και μη νηστεύσαντες” κατά τα της Αναστάσιμης Ακολουθίας, θα “κολλήσουμε” εκεί μήπως και καταφέρουμε να τρυπώσουμε.

Μην ανησυχείς, τόψαξα. Δεδομένης της επιείκειας του Κριτή και της Νομικής μου επιχειρηματολογίας, κάτι θα πετύχουμε…και άρχισε να μου μιλάει για ιστορική, γραμματική και συστηματική (διασταλτική και συσταλτική) ερμηνεία, των παραπάνω περικοπών σε συνδυασμό με την αναλογική εφαρμογή τους, λόγω …νομικού κενού…

Μετά απ αυτά, τι να πω κι εγώ…άρχισα να ΕΛΠΙΖΩ, ως Δικηγόρος, μήπως και παρεισφρύσω στο Κήπο της ευδαιμονίας, αλλά και πάλι, ποιος να με χρειαστεί εκεί;. Ο μόνος, που μπορεί να μας πεί πάντως είναι Ο Βαγγέλης, που ξέρει ήδη και δεν μας λέει…”.

Πηγή: https://santonews.com/ – 25 ΙΟΥΝΙΟΥ, 2024

https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2FTheVerveniotes%2Fposts%2Fpfbid02HGeQKo9FptmcnXnCYnk7LwirUunorUP3G7pkRJK435ZTdx7vhEAmxLDnTQonKrzhl&show_text=true&width=500