Σύλλογοι Βερβένων:
«Σύλλογος του ‘Γένους Βερβενιωτών’»
«Σύλλογος ‘Γονέων Δημ.Σχολείου Βερβένων’»
«Μορφωτικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος Βερβένων – ‘Κνακεάτις Αρτεμις’»
«Μορφωτικός Σύλλογος Κάτω Βερβένων – ‘Ομόνοια’»
«Σύλλογος ‘Πατριωτών και Φίλων Βερβένων’»
*Αναλυτικά στοιχεία στις επιμέρους υποκατηγορίες ( όπου είναι διαθέσιμα, λόγω υπολειτουργίας των συλλόγων)
Κοινωνικά θέματα και ειδήσεις όπως μας ανακοινώνονται από τους αναγνώστες μας.
Επιστολές Κολοκοτρώνη από τα Βέρβενα.
"Ο Γέρος του Μωριά" - Αγαλμα στην Πλατεία 25ης Μαρτίου στην Κω
( επί την συμβολή των οδών 25ης Μαρτίου και 31ης Μαρτίου, 250μ από την κεντρική πλατεία.
Προσφορά του Συλλόγου Πελλοπονησίων στον Δημο της Κω ( Δημαρχία Γ.Κυρίτση 25/3/2010 Αποκαλυπτήρια)
ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΕΡΒΕΝΩΝ
“Η ΚΝΑΚΕΑΤΙΣ ΑΡΤΕΜΙΣ”
Ετος Ιδρυσης 1973
Ιδρύθηκε το 1973 με έδρα τα Βέρβενα Αρκαδίας με την παραπάνω ονομασία.
Βάσει του καταστατικού οι σκοποί του συλλόγου είναι :
Η εξύψωση του μορφωτικού, πνευματικού και ηθικού επιπέδου των νέων των Βερβένων.
Η προώθηση και εκτέλεση, με κάθε νόμιμο μέσο, διαφόρων έργων προς όφελος του χωριού.
Η καλλιέργεια με διάφορες εκδηλώσεις της αγάπης και του ενδιαφέροντος των μελών για το χωριό και το περιβάλλον.
Ο σύλλογος επιδιώκει: την συνεργασία με την εις την Αμερική Αδελφότητα Βερβενιωτών, το τοπικό συμβούλιο, τα συναφή Ελληνικά σωματεία και συλλόγους.
Την ίδρυση πνευματικού κέντρου, βιβλιοθήκης και Λαογραφικού Μουσείου.
Την συγκέντρωση λαογραφικού, ιστορικού και Αρχ/κού υλικού σχετικού με τα Βέρβενα και την ευρύτερη περιοχή για τη συγγραφή και έκδοση βιβλίου.
Την συντήρηση των ιστορικών και Αρχ/κων χώρων και μνημείων.
Για τους παραπάνω σκοπούς διοργανώνονται :
Διαλέξεις, ομιλίες, προβολή μορφωτικών κινηματογραφικών ταινιών, θεατρικές παραστάσεις, εκθέσεις ( καλλιτεχνικών και επιστημονικών θεμάτων), εκδρομές, εορτές, καθώς και δημοσίευση θεμάτων συναφών προς τους σκοπούς του Συλλόγου και γενικά με κάθε νόμιμο τρόπο που κρίνεται κατάλληλος, ανάπτυξη και προαγωγή των σκοπών του Συλλόγου.
Οι πόροι του Συλλόγου είναι:
1) Το δικαίωμα εγγραφής και οι συνδρομές των μελών,
2) Οι εισπράξεις από εορτές, δωρεές, κληρονομιές, κληροδοσίες,
3)κάθε άλλης φύσης καταβολές ιδιωτών ή επιχειρήσεων καθώς και οι μετά από αίτηση του Συλλόγου επιχορηγήσεις που δίνονται από την Πολιτεία, και γενικά κάθε έσοδο που αποκτάται από το Σύλλογο νόμιμα..
Τα παραπάνω είναι μια αναφορά για την ταυτότητα του συλλόγου μας ώστε να γνωστοποιηθεί στους απανταχού Βερβενιώτες, που έχουν πρόσβαση στη φιλόξενη ιστοσελίδα VERVENA.NET.
Παράλληλα στην ιστοσελίδα θα αναρτηθεί και φόρμα για εγγραφή νέων μελών για όσους το επιθυμούν.
Ελπίζουμε η επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας να πολλαπλασιαστεί και να αποτελέσει αφετηρία για όλους τους Βερβενιώτες που θα θέλουν να μοιραστούν σκέψεις, ιδέες αλλά και νέα που αφορούν το χωριό.
Σύντομα θα επακολουθήσει και δεύτερη αναφορά στο ιστορικό του Συλλόγου με τις δραστηριότητες, εκδηλώσεις και ενέργειες που έχουν πραγματοποιηθεί από την ημέρα που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα.
Ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία
Για το Δ.Σ. του Συλλόγου
Πρόεδρος: Βασίλης Ι.Γαλάνης
Αντιπρόεδρος: Στέλιος Χ. Γκαύρος
Γραμματέας: Φωτεινή Π. Καρκούλη
Ταμίας: Γαρυφαλλιά Κοσκινά
Μελος: Ιωάννης Μούγιος
Αφιέρωμα: Στοιχεία για τη λειτουργία της Οικοκυρικής Σχολής, πρακτικά και αποδείξεις πληρωμών των 8 χρόνων που λειτούργησε η σχολή, μερικές φωτογραφίες ( αναφορά στα πρόσωπα των φωτογραφιών) απο εκθέσεις και εκδρομές της οικοκυρικής σχολής. Περιγραφή ή και εκτενή αναφορά. Τα στοιχεία συγκέντρωσε από την κυρία Βασιλική Μάμαλη που ήταν υπεύθυνη για την λειτουργία της σχολής τα περισσότερα χρόνια, η Χριστίνα Κούβαλη - Καπράνου που μας τα έστειλε!
Τα Βέρβενα.Νετ την ευχαριστούν γιά την συμβολή της!
Είναι επιτακτική ανάγκη να ενεργοποιήσουμε πάλι το σύλλογο και να παροτρύνουμε τα νέα παιδιά να δείξουν την αγάπη τους για το χωριό μας ,ανανεώνοντας το σύλλογο, τώρα που εκδηλώνεται η γενική προσπάθεια των Βερβενιωτών για την ανάπτυξη και προβολή του χωριού μας . Όλοι πρέπει να είμαστε παρόντες όταν ορίσουμε τη γενική συνέλευση του συλλόγου.
Σ’αυτή τη φιλόξενη γωνιά του vervena.net, θα παρουσιάζουμε τις δραστηριότητές μας και κάθε τι που έχει σχέση με το χωριό μας.
Προσεχώς θα παρουσιάσουμε πληροφορίες σχετικές με την ιστορία του συλλόγου μας και τους σκοπούς του.
Το Δ.Σ. του συλλόγου.
Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΩΝ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ
Του Γιώργου Καπράνου
................Άνοιξη του 1962 . Διακοπές του Πάσχα. Ξημέρωνε Μεγάλη Παρασκευή. Η καμπάνα του Προδρόμου στη Μελιγού
χτυπούσε πένθιμα. Το μικρό ραδιόφωνο, δώρο του θείου Τζίμη από την Αμερική στην αδελφή του, τη μάνα μου δηλαδή, μας πλημμύριζε κι εκείνο με πένθιμη μουσική , ανιαρή.
«Αυτή είναι μουσική του ύπνου» ,έλεγε ο πατέρας μου, αλλά καθώς πέρασαν τα χρόνια έμαθα πως την έλεγαν «κλασική».
Εκείνα τα χρόνια συνήθιζαν στα χωριά μας- κι ευτυχώς το έθιμο κρατά μέχρι σήμερα -το πρωινό της Μεγάλης Παρασκευής, να περνούν από κάθε σπίτι τα μικρά παιδιά του σχολείου, σε μικρές και μεγάλες συντροφιές, αγόρια και κορίτσια και να μαζεύουν λουλούδια από τους κήπους και αγριολούλουδα από τους αγρούς. Γέμιζαν τα ψάθινα πανέρια για να στολίσουν οι μεγάλες γυναίκες με τη σειρά τους ,με μοναδική τέχνη τον Επιτάφιο. Εκείνη την ημέρα ,ακολούθησα κι εγώ την συντροφιά της αδερφής μου, μια παρέα πέντε –έξι παιδιών, τα περισσότερα πιο μεγάλα από μένα. Ήταν η πρώτη μου φορά που συμμετείχα στην εξόρμηση για την συγκέντρωση των λουλουδιών και μου άρεσε πάρα πολύ. Οι γυναίκες άνοιγαν τις αυλόπορτες με χαρά, έκοβαν ό,τι καλύτερο είχε ο κήπος τους και το έριχναν στο πανέρι κάνοντας το σταυρό τους.
Φτάσαμε στο σπίτι της κυρα-Νικολέτας του Μαντά. Όταν μπήκαμε στην αυλή το μάτι μου έπεσε σ΄ ένα...... (...η συνέχεια στο .pdf αρχείο)
«Πριν πολλά πολλά χρόνια ,γιέ μου, η οικογένεια του γερο-Χαλκούτσου* μαζεύτηκε γύρω από το τραπέζι, να γιορτάσει το τέλος του θερισμού, τρώγοντας το αγαπημένο τους γλυκό, το χαλβά. Ενώ είχαν τελειώσει και γελούσαν με διάφορες ιστορίες, λέει ο πατέρας:
-Να φύγουν τα μικρά παιδιά και να μείνει η μάνα σας με τη μεγάλη μας κόρη .Θέλω να κουβεντιάσουμε κάτι πολύ σοβαρό.
Η μεγάλη τους κόρη, ήταν από εκείνα τα κορίτσια......(η συνέχεια σε .pdf )
Αντί Μνημοσύνου στον Αξέχαστο συνάδελφο ΤΑΚΗ ΚΩΝ. ΜΑΚΡΗ
ΤΑΚΗ σου εγραψα το παρακάτω ποίημα:
" Φθινόπωρο εδιάλεξε
ο χάρος να σε πάρει,
τότε π’ανοίγουν τα σχολειά
και πέφτουνε τα φύλλα.
Αδικα περιμέναμε
Όλοι εις το σχολείο
Και η χρυσή γυναίκα σου,
Εις το νοσοκομείο.
Ο΄θτε καφέ δεν σ’άφησε
Στο σπίτι σου να πιείς
Και την καρδιά σου χτύπησε
Από το πρωί νωρίς.
Κακό μαντάτο έφθασε
Σαν νάτανε ΤΣΟΥΝΑΜΙ
Και τις καρδιές μας ράγισε
Λες και ήταν από χράμι
Ο Τάκης πάει έφυγε
Το τρομερό λιοντάρι
Κι ο χάροντας δεν ηθέλησε
Ούτε οβολό να πάρει!
Στον Αχέροντα τον οδήγησαν
Στην Αχερουσία λίμνη,
Οι μελανές οι ΚΗΡΕΣ
Θεότητες, πουν’της νυχτός
Και εκεί του μαύρου Έλους.
Να’σαι βρε Τακη μου καλά
Και ελαφρύ το χώμα,
Και το νερό του ποταμού
Κρυστάλλινο να γίνει
Τα βράδια να πηγαίνετε
Να ξεδιψάτε όλοι,
Μαζί και η Δασκάλα μου
Και οι καλοί Γονείς μας.
Εμείς θα σας σκεπτόμαστε
Και πάντα να θυμάσαι ότι:
«Τούτη τη γη που την πατούμε,
Όλοι μαζί μέσα θε να μπούμε»
Κων/νος Καραματζιάνης
Συν/χος Εκπαιδευτικός
<<Ήσουν πατέρα μου όπως ήθελε ο Θεός
με μια καρδιά γεμάτη καλοσύνη
γεμάτη από της Χάριτος το Φως
που ευφραίνονταν να ανοίγεται να δίνει,
Ένα συγνώμη θέλω να σου πω
για ό,τι κι αν σε πίκρανα άθελά μου
κι ένα γλυκό πατέρα σ’αγαπώ
κι ότι θα ζεις για πάντα στην καρδιά μου,
Μια χαρμολύπη απλώνεται βαθιά
τώρα που ο καιρός πατέρα επέστη
γιατί έφυγες ταξίδι μακρινό
μα έφυγες με το Χριστός Ανέστη.>>
Χριστός Ανέστη γλυκέ μου πατέρα, καλή
αντάμωση στην άνω Ιερουσαλήμ…
Το ποίημα το έστειλε το Δ.Σ. του Συλλόγου "Πατριωτών και φίλων Βερβένων", (αποχαιρετισμός του γιού Κ.Ηλ.Τζάλα)
Νοσταλγία
~
Ακούω πουλάκια να λαλούν
στου κήπου τα κλαδάκια
και τα κοτσύφια να πηδούν
σαν τα μικρά παιδάκια.
~
Η φαντασία μου πετά
νοσταλγικά στ' εγγόνια
και η καρδιά μου αναριγά
μες της ιτιάς τα κλώνια.
~
Που 'σαι Κ....
και συ γλυκιά μου Μ...
με τις κουβέντες δίνε μου
πολλά εκατομμύρια.
~
'Ελα να ζωγραφίσουμε
να πούμε και τραγούδια
Μελαχρινή μου πέρδικα
και κόψε μου λουλούδια.
( Σημείωση από Vervena.Net : Από την προσωπική αδημοσίευτη συλλογή αυτοβιογραφικών ποιημάτων της Κ.Μ)
Του Γιώργου Καπράνου
Για να γνωρίσουμε τον ποιητή ,δημοσιεύουμε λίγα ποιήματα ελπίζοντας στο μέλλον ,οι σύλλογοι του χωριού να αποφασίσουν την χρηματοδότηση της έκδοσης ολόκληρου του έργου του , εάν το επιθυμεί βέβαια και η οικογένειά του.
ΚΟΡΝΙΖΕΣ
Αυτά τα μπαλκόνια κι οι ταράτσες
χωρίς στέγαστρα
παρωπίδες ορθογώνια
μ΄ εμποδίζουν να βλέπω το δρόμο
και τη βροχή να ποτίζει τη γη
τους ανθρώπους να τρέχουν
τα φύλλα των δέντρων να πέφτουν
ούτε το πάνω ούτε το κάτω
κι ο ουρανός μου είναι σε κορνίζα.
ΜΟΡΦΑΣΜΟΙ
Το πρωί που ξυρίζομαι
κάνω μορφασμούς
μελετώ το πρόσωπό μου
δοκιμάζω τη χωρίστρα μου
πότε πότε καγχάζω
είμαι σοβαρός, αποφασιστικός,
αμείλικτος.
Στη δουλειά όμως
έχω όψιν αρνίου επί σφαγήν
πόσο θα ΄θελα το είδωλό μου
να το έτρεμαν οι άνθρωποι.
ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ
Ο Ναπολέων πέθανε στο ερημονήσι
τον Μουσολίνι τον κρεμάσανε ανάποδα
ο Χίτλερ έριξε μια στην κεφαλή του
δεν πρόφθασαν να γεράσουν
αλλά μας ταρακούνησαν.
Εμείς προ των πυλών του θανάτου
μετράμε τη χοληστερίνη και τους εστέρες αυτής
μπας και πάρουμε παράταση
και μας ξεχάσουν.
ΨΑΜΗΣ
Άκουσα κείνη την ημέρα
που χάσαμε το γάτο μας τον Ψαμή
ένα βουητό,
μια έκρηξη στον καλοκαιρινό ήλιο
ήταν η απελευθέρωση της ψυχής του
πέταξε στον ουρανό
και ταξιδεύει και γυρνά
σε μέρη που εμείς ονειρευόμαστε.
Αγαπητά Vervena.Net, σας στέλνω ένα ποίημα με θέμα την ιστορία της Βέρβενας, το οποίο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Κυνουρία το 2005. Είναι γραμμένο από έναν Βερβενιώτη της διασποράς που θέλει να παραμείνει ανώνυμος, με βάση προσωπικά του βιώματα και την ιστορία του χωριού όπως του την έχουν αφηγηθεί. Είναι στην ουσία η "έμμετρη ιστορία των Βερβένων". Το βρίσκω αξιόλογο και νομίζω ότι αξίζει να αναρτηθεί στα Vervena.net.
Σας γράφω ακούγοντας τα τραγούδια της Βέρβενας που έχετε ανεβάσει.
Καλή χρονιά σ' όλους σας!
Βερβενιάς
( Μέρος 1ο - Έμμετρη ιστορία των Βερβένων )
( Επιλεκτικό τμηματικό απόσπασμα)
Βέρβενα είν’ ο τόπος μου, ψηλά στην Αρκαδία,
χωριό μεγάλο κι όμορφο με ένδοξη ιστορία.
Τα σπίτια του είναι πέτρινα, με μάρμαρο χτισμένα
και τα στενά δρομάκια του με άνθη στολισμένα.
.......Πεζούλες ήταν στο χωριό, όλο περιβολάκια
και από εκεί μαζεύαμε .....
Για την πατρίδα απ’ το χωριό πολλοί ΄ναι σκοτωμένοι,
στη μέση στην πλατεία μας είν’ όλοι τους γραμμένοι.
......
Ο τόπος είναι άγονος μα βγάζει παλικάρια
τους Τούρκους επολέμησαν, σα να ’τανε λιοντάρια.
Θανάσης ο Καράμπελας, ....το άπαρτο το όρος
της Λευτεριάς ανοίχτηκε μεγάλη λεωφόρος.
Βέρβενα είν’ η πατρίδα μου, το λέω και δακρύζω,
τα άγρια λιθάρια της όταν τα αντικρίζω.
Διαβάστε ΕΔΩ όλη την "Βερβενιάδα" ( αρχείο μορφής .pdf)
( Σημείωση από Βερβενιώτες : Θα ήταν ενδιαφέρον να το ακούσουμε - επιλεκτικά στροφές ή στίχους του - και σε μορφή τραγουδιού.
Το τμήμα Επεξεργασίας του υλικού του Βέρβενα.Νετ θα προσπαθήσει να υλοποιήσει την μελοποίηση αυτού του ποιήματος. Αναμένουμε...!)
Ο αγαπητός Τασος Κρητικός , ομογενής μας και μέλος της Αδελφότητας Βερβένων της Αμερικής που μας επισκέφθηκε και αυτό το καλοκαίρι μας έστειλε μεταξύ άλλων (που θα δημοσιευθούν προσεχώς ) και το παρακάτω δημοτικό τραγούδι (στίχους) το οποίο και δημοσιεύουμε.
Τάσος Κρητικός: " “Αγαπητοί Πατριώτες γεια σας. θα σας πω ένα από τα δημοτικά τραγούδια δια την ξενιτιά."
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ
Ο ήλιος εβασίλεψε και το φεγγάρι ‘χαθη,
κι ο λαμπερός αυγερινός πάει να βασιλέψει.
κι εμείς παιδιά τί κάνουμε εδώ στόν ξένο τόπο;
Άιντε, παιδιά,να φύγουμε,στό σπίτι μας νά πάμε,
κι εγώ είδα μέ τά μάτια μου τούς ξένους πώς τούς θάφτουν:
Χωρίς λιβάνι καί κερί,χωρίς παπά καί ψάλτη,
Άλάργα ΄πο τίς εκκλησιές, στίς φτέρες τά χωράφια.
Σημείωση από Vervena.Net: Τα σχόλια από εμάς είναι φτωχά και περιττά. Ευχόμαστε ολόψυχα από τα βάθη της καρδιά μας να εκπληρωθούν οι επιθυμίες του κάθε ομογενή μας και του κάθε ξενιτεμένου Βερβενιώτη!