“Τάσος Αντωνίου Οικονόμου (1928—2009) – Συλλογή Ποιημάτων” * Γ.Καπράνος

Του Γιώργου Καπράνου

Για να γνωρίσουμε τον ποιητή ,δημοσιεύουμε λίγα ποιήματα ελπίζοντας στο μέλλον ,οι σύλλογοι του χωριού να αποφασίσουν την χρηματοδότηση της έκδοσης ολόκληρου του έργου του , εάν το επιθυμεί βέβαια και η οικογένειά του.

ΚΟΡΝΙΖΕΣ

Αυτά τα μπαλκόνια κι οι ταράτσες

χωρίς στέγαστρα

παρωπίδες ορθογώνια

μ΄ εμποδίζουν  να βλέπω το δρόμο

και τη βροχή να ποτίζει τη γη

τους ανθρώπους να τρέχουν

τα φύλλα των δέντρων να πέφτουν

ούτε το πάνω ούτε το κάτω

κι ο ουρανός μου είναι σε κορνίζα.

ΜΟΡΦΑΣΜΟΙ

Το πρωί που ξυρίζομαι

κάνω μορφασμούς

μελετώ το πρόσωπό μου

δοκιμάζω τη χωρίστρα μου

πότε πότε καγχάζω

είμαι σοβαρός, αποφασιστικός,

αμείλικτος.

Στη δουλειά όμως

έχω όψιν αρνίου επί σφαγήν

πόσο θα ΄θελα το είδωλό μου

να το έτρεμαν οι άνθρωποι.

ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ

Ο Ναπολέων πέθανε στο ερημονήσι

τον Μουσολίνι τον κρεμάσανε ανάποδα

ο Χίτλερ έριξε μια στην κεφαλή του

δεν πρόφθασαν να γεράσουν

αλλά μας ταρακούνησαν.

Εμείς προ των πυλών του θανάτου

μετράμε τη χοληστερίνη και τους εστέρες αυτής

μπας και πάρουμε παράταση

και μας ξεχάσουν.

ΨΑΜΗΣ

Άκουσα κείνη την ημέρα

που χάσαμε το γάτο μας τον Ψαμή

ένα βουητό,

μια έκρηξη στον καλοκαιρινό ήλιο

ήταν η απελευθέρωση της ψυχής του

πέταξε στον ουρανό

και ταξιδεύει και γυρνά

σε μέρη που εμείς ονειρευόμαστε.